Softendo - Project
Softendo, ontwikkeld door ingenieur Gilles Decroly, richt zich op de realisatie van zogenaamde “smart materials ” die complexe bewegingen op afstand kunnen uitvoeren
Een technologie die ontworpen is om ziekten die endoscopisch aangepakt worden nog beter te behandelen door naturale wegen.
Dit onderzoek was het onderwerp van een artikel “Optimization of Phase-Change Material-Elastomer Composite and Integration in Kirigami-Inspired Voxel-Based Actuators” in Frontiers Robotics.
Het beschrijft de studie en optimalisering van een “smart materials” dat gebruikt kan worden om flexibele robots te produceren die complexe taken kunnen uitvoeren.
De abstract is beschikbaar via deze LINK.
PHENIX - Project
Het Phenix-project ontwikkeld door ingenieurs Orianne Bastin en Max Thulliez en Dr. Alia Hadefi, heeft tot doel een nieuw medical device te ontwikkelen dat toelaat koud plasma toe te passen op de spijsverteringsslijmvliezen, wat resulteert in hun verwijdering.
Deze methode kan metabolische pathologieën behandelen zoals diabetes type 2, “vette lever ziekte” of ziekten zoals Barrett’s slokdarm.
De originaliteit van dit project ligt in het fysisch-chemische karakter van deze nieuwe medische toepassing en de actie ervan die mogelijk een “geprogrammeerde celdood” veroorzaakt.
Het onderzoek richt zich
- in eerste instantie op de ontwikkeling van het apparaat en
- vervolgens op de in vitro studie van de cellulaire en moleculaire effecten wanneer kout plasma wordt aangebracht op het spijsverteringsweefsel.
Dankzij het ex vivo model van primaire stamcellen in de vorm van organoïden die de fysiologische en genetische kenmerken van het intestinale epitheel reproduceren, was het team van onderzoekers in staat om in het laboratorium de cellulaire en moleculaire effecten te bestuderen die optreden wanneer cold plasma wordt toegepast op spijsverteringsweefsel.
De resultaten zijn veelbelovend en zullen in de komende maanden ter publicatie worden voorgelegd. Dit project illustreert de synergie tussen de kliniek, toegepast onderzoek en translationeel medisch onderzoek.
De organoïde bestaat uit uitsteeksels (witte pijlen) waar de intestinale stamcellen zich bevinden die de voorlopers geven die uiteindelijk de gespecialiseerde cellen zullen doen ontstaan (rode pijlen).
Deze afbeelding illustreert de techniek van immunofluorescentiemicroscopie dat toelaat essentiele eiwitten te markeren met behulp van fluorescerende stoffen. We kunnen zien in groen de stamcelmarker (olfactomedine 4), in blauw de kernen (DAPI) en in rood de proliferatiemarker (PCNA).
Aan de “ingenieurs” kant, hebben de onderzoekers van het PHENIX project een model ontwikkeld dat menselijke weefsels reproduceert en de intensiteit en omvang van de behandeling laat bestuderen zonder dat dierproeven nodig zijn.
Gedurende de laatste maanden heeft dit model mogelijk gemaakt de intensiteit van de plasmaverwerking te optimaliseren door verschillende parameters te bestuderen, zoals de stream of elektrische parameters.
Deze ontwikkeling heeft ook geleid tot de publicatie van een literatuurstudie om het gebruik ervan, de daarmee samenhangende uitdagingen en goede praktijken te beschrijven.
Dit zal een solide basis vormen voor de ontwikkeling van dergelijke modellen en een overzicht bieden van relevante literatuur voor geïnteresseerde onderzoekers.
Het artikel, “Gel models to assess distribution and diffusion of reactive species from cold atmospheric plasma: an overview for plasma medicine applications”,
werd gepubliceerd door Max Thulliez, Orianne Bastin, Antoine Nonclercq, Alain Delchambre en François Reniers in het tijdschrift “Journal of Physics D: Applied Physics”, en is toegankelijk via deze LINK
De rechten op dit artikel behoren toe aan het Journal of Physics.
In dit kader werd een samenwerking georganiseerd tussen
- de dienst Beams (Bio-Electro And Mechanical Systems) van de “Ecole polytechnique de Bruxelles” (ULB),
- het IRIBHM Laboratorium (Instituut voor Interdisciplinair Onderzoek in de Menselijke en Moleculaire Biologie – ULB Faculteit Geneeskunde
- the Department of Structure, Interfaces and Nanomaterials Chemistry (ChemSIN) – Faculty of Science – ULB
- en gastro-enterologen van de afdeling Gastro-enterologie van het ErasmusZiekenhuis met de steun van de Michel Cremer Foundation.
met de steun van de Michel Cremer Stichting.
magus-Projekt
Het MAGUS-systeem (MAgnetic Gastrointestinal Universal Septotome), ontwikkeld door ingenieur François Huberland, heeft tot doel zeldzame ziekten zoals diverticulose via de natuurlijke wegen te behandelen.
Zijn onderzoek leidde tot de creatie van een medical device dat bestaat uit twee magneten verbonden door een draad, die het mogelijk maakt om incisies in het spijsverteringskanaal te maken, door de weefsels te comprimeren in plaats van ze door te snijden, waardoor een meer geleidelijke snede bereikt wordt, wat het risico op perforatie beperkt.
Een tiental patiënten is al met succes behandeld dankzij dit apparaat, dat is bekroond met de 2021 “Innovation of the Year award” van de ESGE (European Society Gastrointestinal of Endoscopy) …
Voorlopige resultaten van het eerste menselijke gebruik van het apparaat genaamd MAGUS (Magnetic Gastro-intestinal Universal Septotome) werden onlangs gepubliceerd in het tijdschrift ENDOSCOPY
|
|
Deze oorspronkelijke gegevens suggereren dat het apparaat effectief, veilig en minimaal invasief is.
François verdedigde zijn PhD op 25 mei 2021: deze verdediging is beschikbaar op YOUTUBE
Dit project is het resultaat van een multidisciplinaire samenwerking tussen
- de afdeling Beams (Bio, Electro And Mechanical Systems) van de “Ecole polytechnique de Bruxelles” (ULB),
- de afdeling Gastro-enterologie van het Erasmusziekenhuis,
- het BMDC (Brussels Medical Device Center) en
de Champalimaud Foundation in Lissabon.
Dit project werd gefinancierd door Innoviris en is momenteel op zoek naar partners om de CE-markering te bekomen.
